7 december 2007

Soorah Hera en de hypocrisie van Nederland

Het enge van het elk geloof is dat het geloof jou wel de kop af mag hakken, maar omgekeerd mag er niets. Met name de moslimwereld koppelt hier het geweld aan zoals de koran dit voorschrijft. Dat schept angst. Soorah Hera, geboren in Iran en sinds deze eeuw woonachtig in Nederland, is fotografe en in het Haags Gemeentemuseum zou onder meer deze afbeelding (So far, so good) komen te hangen. Niet dus.

Ik wil geen tijd besteden aan het laffe besluit van museumconservator Wim van Krimpen om dit niet te doen. De enige reden zijn de angstgevoelens voor moslimgeweld die inmiddels steeds meer wortel schieten. Dat is waar het om draait en dat is precies waar iedereen zijn mond over houdt. Nu weet ik wel dat Soorah Hera de confrontatie ook opzoekt. Zij onderscheidt zich niet van Ayaan Hirsi Ali, Theo van Gogh en Geert Wilders, om het maar even bij Nederland te houden. Maar het opzoeken van de confrontatie heeft gevolgen die er niet om liegen. Gevolgen waar vrijwel iedereen hypocriet mee omgaat, met de Nederlandse politiek voorop. De feitelijke oorzaak wordt maar al te graag achterwege gelaten.

Ayaan Hirsi Ali heeft daar al jarenlang mee te maken. Alle beveiligingsperikelen zijn het gevolg van de oorzaak die maar niet aan wordt gepakt: de houding van een handjevol fanatieke moslims. Als de oorzaak is getraceerd, hoe moeilijk is het dan om daar iets mee te doen? Als iemand wordt bedreigd, ook al komt dat door provocatie, dan zijn voorzorgmaatregelen wellicht niet helemaal overbodig. Toch ben ik van mening dat de bedreigingen dienen te worden bestraft op de meest doortastende manier: verwijdering uit de samenleving.

Voordat je iemand bedreigt, denk je na. Als het uitsluitend in je gedachten speelt en je zult het nooit zult doen, geen probleem, niet strafbaar. Speelt in je gedachten, overdenk je hoe je het kunt doen en doe je het vervolgens, dan is dat respectievelijk niet strafbaar, niet strafbaar en strafbaar. En de strafmaat is eenvoudig: levenslange opsluiting. Natuurlijk beginnen er nu allerhande mensen de kwelen dat zoiets niet kan. Is dat zo?

Elk normaal mens wil abnormaliteiten buiten de maatschappij houden. Als mensen op basis van volstrekt irrationele gedachten, sprookjes, verzinsels en enge hersenspinsels iemand bedreigen, dan vind ik dat abnormaal en vind ik dat niet in deze maatschappij passen. Als bedreigingen zijn gebaseerd op religieus fanatisme dan moet dat kwaad ook uit onze samenleving worden gesneden. Zonder pardon en met harde hand. Niemand koopt iets voor een reprimande met boete, een taakstraf of voor mijn part drie jaar cel. Er moet geen mogelijkheid zijn dat het kwaad terugkeert in de maatschappij. En het feit dat je levenslang wordt opgesloten, moet voldoende zijn om bedreigers af te schrikken.

Of dat in de praktijk helemaal voldoende zal blijken, valt helaas nog te bezien. Waar de godsdienstwaanzin is toegeslagen, is de rede nu eenmaal uit beeld. En zolang er weduwen zich krankzinnig blij laten filmen nadat hun man als menselijke bom is ontploft en zolang ze zonder enige vorm van jaloezie geloven dat hun man ergens door rijen maagden wordt bevredigd, zolang moeten wij ageren tegen de waanzin die religie heet. En tegen die waanzin weigert de regering op te treden. Tegen die waanzin wil niemand echt ageren. Dat is niet tolerant, het is beschamend.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten